Eén van mijn favoriete Christmas Carols is ‘In the Bleak Midwinter’. De oorspronkelijke tekst is uit 1872 geschreven door de Engelse dichteres Christina Rossetti, in 1906 indrukwekkend op muziek gezet door Gustav Holst. Aan Rossetti danken we de romantische kerstsfeer die velen van ons dierbaar is. Rossetti was de eerste die het feest van de geboorte van Christus schilderde in een winters decor. ‘In het gure midden van de winter kreunde de ijzige wind; de aarde stond hard als ijzer, het water als een steen. Er was sneeuw gevallen, sneeuw op sneeuw.’ Zo luidt het eerste couplet van het lied. Bing Crosby zou in de jaren veertig Irving Berlins ‘I’m dreaming of a white Christmas’ onsterfelijk maken, maar Rossetti had die witte kerst al veel eerder bedacht. In een witte wereld ziet zij Christus in een kribbe in de stal, omringd door lofzingende cherubijnen en serafijnen en aanbeden door een os, een ezel en een kameel. En natuurlijk is daar zijn moeder, die hem in haar maagdelijke gelukzaligheid aanbidt met een kus. Rossetti vervoert ons zowel met tedere woorden (een borst vol melk, een kribbe vol hooi, een kus) als met ijskoude beelden die ons de rillingen bezorgen (gure winter, vallende sneeuw, ijzige wind). En tenslotte trekt ze ons die kerststal binnen. Ze plaatst zichzelf in de stal bij de kribbe en door haar ogen zien we het kind. Wat kan ik hem geven? Geen wierook, mirre of goud. Zo rijk ben ik niet. Maar misschien kan ik iets voor hem doen, iets voor dit kind betekenen? ‘Als ik een herder was zou ik een lam meenemen. Als ik een wijze man of vrouw was, dan zou ik mijn deel doen’, dicht Rossetti. Maar ik ben geen herder en geen wijze en geen koning. En net op het moment dat we ons tekortschieten moeten erkennen tegenover al die engelen en dieren en zijn moeder die het kind aanbidden, raakt Rossetti ons in het hart: ‘maar wat ik kan, kan ik Hem geven; ik geef hem mijn hart!’ In het gure midden van de winter, mag je knielen bij de kribbe. Het maakt niet uit wie je bent of wat je te bieden hebt. Je hart is voldoende; je oprechtheid, je overgave, je eenvoud.

Rein Brouwer