✑ De mooiste deur is de deur van…..?
De hand aan de ploeg, de boot het water in, de tuinmeubels terug, plannen voor de vakanties:
‘waarheen, waarvoor?’ om de bekende filosofe Mieke Telkamp nog maar eens aan te halen, we mogen weer.
‘De paden op, de lanen in, vooruit met flinke pas, met stralend oog en blijde zin …’.
De deuren gaan open naar het leven en naar elkaar.
Ook de mooiste deur die Muiderberg eigen is, het is een juweel van een deur, natuurlijk … natuurlijk, het is de deur van Kerk aan Zee. Een mooiere deur zul je niet tegenkomen.
Daardoor binnengaan brengt je ‘thuis’, brengt ons allen weer terug ‘na twee jaar ballingschap’ in het Gods-huis waar mensen thuis komen.
De kerkgang mag zondags weer de morgen sieren, koffie na de dienst geschonken
(met rooster waarop je intekent voor lekkernijen?) en natuurlijk het zondagse team van mensen die een taak vervullen als koster, lector, diaken.
’t Zal alles wel weer even wennen zijn, agenda’s goed bijhouden, doorbellen als je hebt geruild, cake bakken, appeltaart met rozijnen s.v.p., en plannen maken voor de zondagmiddag, de week.
Ach lieve mensen, 15 maart is het precies twee jaar geleden dat de deuren dichtgingen.
En nu: WEES WELKOM! WEES WELKOM! En koffie na.
Piet van Reenen
✑ Cursief
Aan woorden voorbij
Job doet er ’t zwijgen toe. Tegenover het lijden in deze wereld word je met stomheid geslagen. Het boekje Prediker geeft het op: Begrijpen doe je ’t niet wat er op aarde gebeurt. In de Psalmen gaat het over bergen van ‘vast vertrouwen’ en dalen van ‘God-verlatenheid’. De kruiswoorden van Jezus
houden die dubbelheid vast: ‘God, mijn God, waarom hebt Gij mij verlaten?’
tegenover ‘Vader, in uw handen beveel ik mijn geest.’
Elie Wiesel, overlevende van Auschwitz, Nobelprijswinnaar literatuur, wil zijn geloof tegenover ‘de stilte van God’ niet kwijt. En zegt: ‘Mensen moeten erin berusten dat op de meest wezenlijke vragen geen antwoord bestaat, ook niet bij God.’
Voor mij ligt hierin het geheim van de Kapel van OLV Sterre der Zee te Maastricht. Waar dagelijks honderden kaarsen worden aangestoken. Zwijgend. In stilte. Aan woorden voorbij. Een ‘machteloos’ gebaar van Licht
tegen het donker in.
Piet van Reenen
✑Bij de viering
Zondag 13 maart 10.00 uur o.l.v. ds Bas de Gaay Fortman
Autodienst: Gerrie van Ee
Met de gelijkenis van de graankorrel die ter wille van nieuw leven moet sterven worden we deze zondag bepaald bij de dood. Gebeurd dat niet al bovenmate met die vreselijke oorlog op een dagreis hier vandaan?
Overslaan en een andere gelijkenis zoeken dan maar?
Dat zou een zwaktebod zijn en is bovendien nodig onnodig.
Het is de verbinding met de Tenach, ons ‘Oude Testament’ die verhelderen kan waar het om gaat:
onze toekomst als door God begeesterd wezen.
Centraal staat een betrekkelijk onbekende tekst uit het boek Prediker:
Een mens gaat naar zijn eeuwig huis.
Een troostrijk perspectief.
Bas de Gaay Fortman
Heeft u vragen of wilt u de nieuwsbrief rechtstreeks ontvangen?
Laat het ons weten via nieuwsbrief@kerkaanzee.nl
De volledige nieuwsbrief van 11 maart is hier te vinden.
|
|
