✑ Cursief

Herinneren, niet vergeten

Natuurlijk ben ik nog wat ontredderd door het overlijden van ds. Piet van Reenen.
Er schoot mij een dichtregel van Okke Jager te binnen, die ik u niet wil onthouden:
 
“Hoe kostbaar is een kwetsbaar mens.”       (Okke Jager)
 
Deze weken zijn we veel met herdenken bezig. Immers, afgelopen woensdag was het Allerzielen,
de dag waarin in de katholieke kerk de dierbaren worden herdacht die ons ontvallen zijn.
Dood zijn betekent dat je niet wordt vergeten.
Zelf vind ik dat element sterk terug in het gedicht ‘Mijn moeder is mijn naam vergeten’:
 
“… noem mij, bevestig mijn bestaan,
Laat mijn naam zijn als een keten…”             (Neeltje Maria Min)
 
Wat mij aanspreekt in deze regels is de gedachte dat wij een schakel zijn in de oneindigheid.
Als er een kaars brandt in de kerk staan we stil bij het licht dat ondanks alles toch schijnt.
Willem Wilmink schreef het gedicht “De rebbe leert de kinderen schrijven” en
heeft daarin een ontroerende strofe opgenomen
 
“Lieve kinderen,
Diepe duisternis
krijg je te doorstaan.
Daarom geef ik jullie
een klein lichtje mee,
dat nooit uit zal gaan.”                      (Willem Wilmink)
 
Ontroerend, maar ook beloftevol, het licht laat je niet in de steek.
Met die gedachte sluit ik af.
 
“Ik denk de echte
dood is zo licht
als een veertje
dat je
wegblaast in een lucht
bol van zon
en dat schommelend verdwijnt
in het licht dat schijnt
alsof er in de verste verte
nooit een eind aan komt                   (Hans Andreus)
 
Met behulp van poëzie kan ik herdenken, van ketting zonder einde (paternoster) tot oneindig licht.
 
Wim van Deijk

✑ Bij de viering

Zondagsviering 6 november 10.00 uur olv ds Loes Jansen

Indien u de volledige nieuwsbrief toch graag wilt lezen kan dat. Graag opgeven via email en u krijgt deze gratis toegestuurd.

Heeft u opmerkingen of info die u wilt delen, laat het ons weten via nieuwsbrief@kerkaanzee.nl