Bij vertroosten/troosten/troost
 
In Psalm 56, 9 lees je:
 
‘Mijn omzwerving hebt Gij te boek gesteld,
doe mijn tranen in uw kruik;
zijn zij niet in uw boek?
 
Als dat het antwoord mag zijn op woorden die uit de diepte zijn opgestegen,
lees Psalm 130, dan kun je daarin vertroosting ervaren, nabijheid voelen.
Dat kan. Maar soms vallen ‘mooie’ woorden stuk op de harde bittere grond
van niet-wijkende zorg en verdriet om geliefden, op dagelijks gemis.
Vroeger kon je nog wel eens spottend horen zeggen: ‘Ach, dat geloof, een doekje voor het aardse bloeden.’
Maar zo is ’t niet, dat weten we uit ervaring.
Je wordt niet gespaard voor verdriet en pijn, zorg en moeite.
De ander, goede buren, familie, vrienden, ze kunnen je vangnet worden.
En de Ander met een hoofdletter?
 
Met hartelijke groet,
Piet van Reenen.