I.v.m. de kerstvakantie zal er op 30 december a.s. geen nieuwsbrief verschijnen.
Mocht u kopij hebben voor zondag 1 januari wilt u het dan a.s. donderdag 22 december aanleveren.

✑ Cursief

‘Sorry, seems to be the hardest word’

In 1976 schreef de Britse popzanger Elton John (1976) een treurigstemmende ballade over een romantische relatie die op de klippen loopt. Wat moet ik doen om het goed te maken, wat moet ik doen om je weer verliefd op mij te doen zijn?
Het klinkt als wanhoop. Je weet dat het uit is, maar je wilt niet dat het uit is.
Iedereen die dit heeft meegemaakt (en wie niet?) herkent het breken van zijn/haar hart en het vastklampen aan het laatste sprankje hoop dat virtueel blijkt te zijn. Je probeert alles om het weer goed te maken, tot in het absurde, tot in het gênante.
‘It’s sad, so sad, it’s a sad, sad situation, and it’s getting more and more absurd.’
Dit gevoel van absurditeit bekruipt mij ook bij de poging van onze regering om excuses aan te bieden voor het slavernijverleden aan de bloedverwanten van slaafgemaakten uit Suriname en de Antillen.
Het kabinet wil op 19 december ‘betekenisvolle stappen’ zetten om het slavernijverleden te erkennen, maar lijkt de regie over deze excuses kwijt te raken. Er is onvrede ontstaan over wie de excuses komt aanbieden.
En degenen aan wie excuses wordt aangeboden willen die misschien niet eens ontvangen onder de huidige omstandigheden of op de aangegeven datum. Ze hebben zelfs eisen geformuleerd (een verbod op het ‘n-woord’ en het verdwijnen van zwarte Piet uit de publieke ruimte). En als gevolg daarvan gaan er stemmen op in de nationale onderbuik om die excuses dan maar helemaal achterwege te laten. Een absurd schouwspel, waarbij je je afvraagt hoe we hier nu weer in verzeild zijn geraakt.
Misschien moet de Nederlandse regering geen excuses aanbieden, maar om vergeving vragen. Als land, als collectief dragen wij de schuld van het slavernijverleden. Natuurlijk heeft niemand van ons een slaaf gemaakt, maar we zijn burgers van een land dat grote welvaart heeft verworven door te handelen in en gebruik te maken van slaafgemaakten.
En het feit dat witte mensen rijk geworden zijn over de ruggen van zwarte mensen werkt tot op vandaag door in institutioneel racisme, zoals dat gebleken is bij de belastingdienst en bij het ministerie van buitenlandse zaken. Laat iemand namens ons royaal zeggen: ‘vergeef het ons. We wisten heel goed wat we deden. We hebben ervan geprofiteerd. Maar met terugwerken de kracht schamen we ons kapot dat we jullie als beesten behandeld hebben. Dat was mensonwaardig. Vergeef het ons, als jullie kunnen. Laten we samen bouwen aan de toekomst van onze kinderen.’ Is dat niet pijnlijk voor onze Hollandse trots? Absoluut. Maar is er ooit heling en verzoening geweest zonder pijn?

✑ Bij de viering

4e Adventsviering olv drs Arjette Kuipers

Indien u de volledige nieuwsbrief toch graag wilt lezen kan dat. Graag opgeven via email en u krijgt deze gratis toegestuurd.

Heeft u opmerkingen of info die u wilt delen, laat het ons weten via nieuwsbrief@kerkaanzee.nl