✑ Cursief
Moederdag 2022
Een artikel in Trouw van 10 mei 2014 (wie wat bewaart, heeft wat) vormt een bron van vrolijke inspiratie. ‘Zondag is de dag dat vrouwen tegen hun man moeten zeggen: Schat, bel je moeder even.’ Het is de tweede zondag in mei en Beatrijs Ritsema, kenner van moderne manieren, Trouw, adviseert. ‘Moet de aanstaande vader ook al …?’ Nee, niet zijn vrouw, wel zijn moeder, het gaat om MOEDER-dag.
En wat nou als je kinderen niks doen aan deze dag? ‘Alle kleine kinderen doen er iets aan. Tot 12 jaar zorgt de basisschool daarvoor.’ En als moeder zegt: “voor mij hoeft het niet?”. ‘Je kunt als kind maar beter verkeerd zitten aan de gevende kant dan aan de niet-gevende kant. Dus als je moeder zegt: ‘ik hoef niks’, geef haar dan toch iets.’ En stiefmoeders? Hangt af van de relatie!
De oorsprong,1900, van deze dag ligt bij de Amerikaanse activiste Anna Marie Jarvis. Zij wilde haar moeder eren die in de burgeroorlog arme gezinnen had geholpen met voedsel en medicijnen. In 1914 werd het een erkende feestdag.
Tip: bij Google typ je: Moederdag vergeten en je krijgt 3.560.000 links in 0.32 sec. Bijvoorbeeld deze: https://www.ditverzinjeniet.nl/cadeaus/moederdag-cadeau
Met dank aan Beatrijs Ritsema.
Piet van Reenen
✑ Zondag 8 mei 10.00 uur o.l.v. ds Alain Verhei
Autodienst: Gerrie van Ee
Moederdag én Bevrijdingsdag
‘Het wordt zondag Moederdag én Bevrijdingsdag in de kerk, want we volgen twee belangrijke vrouwen uit de Bijbel. Aan de hand van Debora en Maria ontdekken we hoeveel hoop we mogen hebben op vrijheid, nieuw leven en een mooiere wereld.’
Met vriendelijke groeten,
Alain
✑ Diaconie
Noodhulp Nigeria, een project van Kerk in Actie, zondag 8 mei
In het noorden van Nigeria zijn ruim 2 miljoen christenen en moslims op de vlucht voor geweld in eigen land. Een deel van hen wordt opgevangen in vluchtelingenkampen, maar de meesten zijn terecht gekomen in dorpen waar de inwoners zelf al nauwelijks rond kunnen komen. Met de komst van de vluchtelingen is er een tekort aan voedsel, water en hygiëne. Nigeriaanse kerken steunen de vluchtelingen op hun nieuwe plek, maar ook bij mogelijke terugkeer en het verwerken van trauma’s.
Mawa vertelt:
“Toen mannen mijn dorp aanvielen, ben ik met mijn drie van kinderen gevlucht”, vertelt Mawa. “Meer dan drie uur hebben we ’s nachts gelopen naar een dorp in de buurt. De volgende dag zijn we verder gegaan. Ik hoop en bid dat ik mijn man en mijn andere twee kinderen terug zal zien. Het leven in dit dorp waar ik nu verblijf is erg moeilijk. We hebben geen schoon drinkwater. Mijn baby en ik hebben cholera gehad. Ik hoop dat God iemand stuurt om schoon drinkwater naar ons te brengen. Dan worden mijn kinderen niet meer ziek.” Uw gift is meer dan welkom
Heeft u vragen of wilt u de nieuwsbrief rechtstreeks ontvangen?
Laat het ons weten via nieuwsbrief@kerkaanzee.nl